Nederlanders hier? Dutch people here?

Post Reply New Topic

mooie site, Grischa
je ergens in vastbijten ken ik wel, zoiets: https://atroots.blogspot.com/2013/02/va ... t-het.html

Dank voor jullie reacties, Erewhon en Traven

Het was vandaag echt lekker zaterdag; Ik was ergens fietsen in de natuur, in het bos; en alle gedachtes, twijfels, en alle ernst die daarmee gepaard gaat, konden daar even helemaal wegwaaien
Ik heb op de site atroots.blogspot.com gekeken, ik zag er veel Nietzsche en Teilhard de Chardin; dat zijn een stelletje bruggenbouwers, maar ik had vandaag even geen zin in bruggenbouwen, gelukkig hoeft dat niet in het weekend;

Jij hebt een echte talenknobbel Grischa, zo goed als je met het engels overweg kunt.
Vreemde talen komen bij mij tergend langzaam binnen, het Brabants dialect is mijn moedertaal. Het ABN ook nog wel, maar bij alle andere talen heb ik last door het omschakelen. Zal wel iets met mijn beelddenk-brein te maken hebben. Ik was vanmorgen even aan het knutselen aangaande de tijdsgeest.

Het is "steenkolen-Engels" (of was dat "steenkolen-Duits"?). Ik gebruik iig Engels omdat de meeste teksten op internet in Engels zijn en ik "werk" volgens principe knippen, kopiëren en plakken (geleerd van Windows, ik ben niet slim genoeg om origineel te denken)

Beelddenken is trouwens helemaal niet gek, beste taal ever, ze bouwen eraan om er wat van te maken:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mindmap
https://en.wikipedia.org/wiki/Mind_map

Ik ben nu met die Heidegger bezig (omdat ik het leven niet alleen wil leven, maar ten minste ook enigszins wil begrijpen, een handicap voor - sommige - autisten vrees ik; en hoeveel zomers/hoeveel winters heb ik al gezien zonder dat ik het snap). Maar any way, ik kan me soms wel opwinden omdat sommige mensen er 500 pagina's over schrijven, over Heidegger dus, zonder maar een enkel plaatje (of ploatje, zoals wij in de Achterhoek zeggen)
Niet alleen is dat erg om tussen de regels "lekker ploatjes te kiek'n", maar ook vanwege de vage notie dat als je een gedachte alleen in woorden kan uiten en niet (tenminste) ook in een plaatje of schema, visueel dus, je misschien je wel helemaal niet zo goed weet waar je het over hebt

Ik heb vandaag nog wat zitten schrijven om Heideggers idee van het "Zijn" om te bouwen naar iets visueels, omdat ik "Zijn" veel te abstract vindt; ik kwam erop omdat iemand zei dat je het ook als "horizon" kan zien, vond ik al mooi visueel, ergens in het noorden, zuiden, westen, oosten
https://medium.com/being-and-time/heide ... 5a23fd1b3a

in the URL is iets misgegaan met het Engels, daar had definition moeten staan

Eindelijk weer weekend
Dus kan ik mijn weekend-autisme uitleven
Maandag bij de koffie automaat: alles goed? Ja! (maar mijn gedachtes en hart zeggen nee, want ik en de wereld, dat zijn twee fundamenteel verschillende dingen, volgens mij is dat wat ze autisme noemen)
Nu is er echter ook de corona crisis; vorige week kwam er bij ons op 't werk nog iemand uit Brabant, Den Bosch ("hardstikke mooie firma waar ik werk, etc etc; maar ik ben niet ziek hoor!")
Volgende dag ook nog iemand die bij zijn vrouw in Iran was geweest ("ja, ik kwam gister uit Iran, en ben verplicht 14 dagen in quarantaine; ik werk in een bakkerij maar ik mag niet werken maar zou niet weten waarom, want ik ben niet ziek")
Ik vraag mij af hoe jullie daarmee omgaan, advies?

Tja, advies geven.
Als een mol in de grond kruipen, een winterslaap doen van een maand of 3 en dan weer naar boven klauteren. Ik heb het gevoel dat deze situatie op zijn minst een maand of 3 zal duren.
Met het sociale onthouding heb ik geen moeite, dat is toch al mijn natuur. Over mezelf maak ik me geen zorgen, wel over mijn bejaarde moeder. Bij de boodschappen in de supermarkt de ik voor haar doe heb ik al iets van 'alles wat ik vastpak kan het virus op zitten' De kans is niet extreem groot, maar de kans is ook niet nul.
In tegenstelling tot jou werk ligt mijn werk tot 7 april helemaal stil. Er zijn wel mensen aanwezig, maar dat is meer als bewaker dan waar het werk voor bedoeld is.
Een van mijn buren werkt op een ziekenhuis met corona patiënten, bij het bedienen van de lift gebruik ik het puntje van mijn huissleutel, en niet mijn vingers.
Gezonde voeding en fysiek bewegen lijken me belangrijk. Heb afgelopen week al meer dan normaal met de stofzuiger in de weer geweest. Er lag niet echt vuil, maar met bewegen is mijn lichaam in ieders geval niet in een lock-down.

Een film als "Soylent Green" is deze dagen wel actueel.

Met die tegeltjeswijsheden is het wel grappig
Je kunt er lang over nadenken om een waarheid zo te beschrijven dat het vanzelfsprekend lijkt, gewoon in woorden; dat is relatief moeilijk
Maar je kunt het ook zo ontwerpen dat het resultaat vanzelfsprekend lijkt, als een tegel: een tegel heeft profiel, het heeft glans, het ziet er goed uit; de waarheid wordt dan als vanzelfsprekend "meegeleverd"

Spelen met de dingen vind ik wel geestverrruimend Grischa.
Filosoof Bas Haring vind ik wel goed, zijn manier van vrij-denken geniet ik van.

Subject & Object.

De geest van de mens zie ik als subject, alle dingen-materie in het universum die dat subject waar neemt zie ik als objecten. Als de geest van een ander mens (subject) mij waar neemt ben ik voor dat subject weer een object.

Vanuit de objecten gezien hebben die een vanzelfsprekendheid in zich, de objecten gedragen zich puur en alleen volgens de natuurwetten. De objecten dragen geen bewustzijn met zich mee.

Vanuit de subjecten gezien is de vanzelfsprekendheid helemaal niet zo vanzelfsrprekend als de subjecten vaak denken. Het verwachtingspatroon van het subject kan blindheid veroorzaken.

Mijn subject vind het vanzelfsprekend dat er kranen in mijn flat zitten, dat er water uit die kranen komt vind mijn subject ook vanzelfsprekend, zelfs dat er zuiver water uit die kranen komt vind ik vanzelfsprekend. In grote delen op de planeet is het nog maar de vraag of ze een kraan hebben, om nog maar te zwijgen of er water en zuiver water uit komt. Mijn subject is een blinde slaaf geworden van de vanzelfsprekendheid. In tijden van crisis kom ik meer en meer tot de conclusie dat vanzelfsprekendheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Mijn subject denkt dat er morgen nog een morgen zal zijn voor dat zelfde subject, die kans is ook wel tamelijk aanwezig. Maar die kans is niet 100%, er zal immers ooit een morgen komen dat mijn subject die morgen niet meer zal ervaren. Zelfs de morgen is niet vanzelfsprekend, zal best nog een paar miljard jaar duren, maar de tijd dat er geen morgen meer zal komen lijkt me vanzelfsprekend.

Resumerend is het in mijn ogen vanzelfsprekend dat niets vanzelfsprekend is.
Klinkt misschien wat dubbel, maar zo zie ik het.

interessante post, daar ga ik even dubbel over nadenken
bof ik dat een weekend dubbele dagen heeft - zaterdag en zondag

grappig filmpje trouwens van de snelweg - auf einer fast menschenleeren Autobahn
ik kom uit de achterhoek en daar noemen mensen "snelweg" ook altijd "autobaan", het woord snelweg kennen ze niet eens; al weet ik niet of met 100km/h dat nog wel voldoet aan die definitie, echt "snel" is het nu niet meer

In mijn vaderland ( wat niet mijn moederland is ) noemen ze een snelweg een 'Autostrada'

Statistieken

Statistieken kunnen inzicht geven, maar statistieken kunnen ook verblindend werken.
Nuance & Statistieken kunnen water en vuur zijn. Als je niet inziet dat de 'grote gemene deler' opgebouwd is uit losse deeltjes, waarvan de losse deeltjes binnen de 'grote gemene deler' minder autonoom denken dat het deeltje wat zich buiten die deler bevind. Geen enkel deeltje (particle) heeft een vrije wil, derhalve zullen de deeltjes binnen de 'grote gemene deler' ook wel hun oorzaak-gevold mechanisme hebben om tot die deler te behoren.

Als je afgaat op die kwestie van de vanzelfsprekendheid:
Ik volg wat er staat, al lijkt wel oppassen dat bewustzijn niet iets wordt verheven tot iets wat buiten de natuur staat (bij sommigen wordt het iets zweverigs)
Het kan ook “gewoon” zijn of je net “groot” genoeg bent om over de schutting te kijken; maakt nogal verschil of je wel/niet ziet wat er aan de andere kant zit

Bewustzijn word in mijn ogen inderdaad verheven door sommige mensen. Naar mijn stellige overtuiging is bewustzijn niet de maker van ons doen en laten, de maker van ons doen en laten is het onderbewustzijn. Het bewustzijn hobbelt wat achter het onderbewustzijn aan volgens neurowetenschappers. Dat bewustzijn buiten de natuur-materie staat zie ik geen enkele reden toe. Bewustzijn dat zou over blijven als levende wezens na te zijn gestorven zie ik ook geen enkele reden toe. Dat er iets van ons over blijft na de dood zie ik als "wensdenken"

Ik ben een heel groot fan van Dick Swaab.
Zijn bestseller, "Wij Zijn Ons Brein" heb ik met veel belangstelling en bewondering gelezen.

Filosofie, wat heb je er aan

Filosofie is een kruispunt, en alle wegen die je vanuit dat kruispunt kunt gaan bewandelen heten
'Avenue du Nirgendwo'. Hoe meer ik door die stoffige lanen struin hoe meer stof zich doet opdwarrelen, ergo, hoe meer ik denk/filosofeer hoe minder zicht ik krijg. Ik zou wat dat betreft beter stil kunnen staan, de zwaartekracht zijn werk laten doen zodat het stof verdwijnt en een heldere beeld ontstaat. Probleem is dat als ik op dat kruispunt blijf staan dat ik weliswaar de 'Avenue du Nirgendwo' kan zie maar niet kan bewandelen, er blijft een afstand naar datgene wat ik zie.

Is het eigenlijk wel zo erg als het mistig in mijn geest is? In solitiar opzicht vind ik het best wel prettig als ik geen hand voor ogen kan zien, mist zie ik al chaos, en chaos is de hoogst mogelijke vorm van ordening. In sociaal opzicht zie ik echter flink wat obstakels als het mistig is in mijn geest. Bij mist kan ik in een kuil van een ander vallen, met bulten en blauwe plekken tot gevolg. Ik moet proberen om mijn eigen 'Avenue du Nirgendwo' te gaan bewandelen. Een onbevlekt en onherbergzaam steegje. Die mist in de 'Avenue du Nirgendwo' is ontstaan uit tegenstrijdigheden, maar het besef dat de dingen (zowel geestelijk als Materieel) alleen maar kunnen ontstaan bij de gratie van plussen en minnen schept de mist toch veel helderheid, klinkt tegenstrijdig maar zo zie ik het niet. Het voelt als een bipolaire kijk, waarbij is als buitenstaander naar het mechanisme kijk wat maakt wie ik ben. Het bijzondere van dat kruispunt is, dat op het moment dat ik me ga begeven op de wegen die dat kruispunt tot kruispunt maken dat dan het kruispunt met me meewandeld, ik begin het spoor kwijt te raken. Een teken dat ik op de goede weg zit .

Quote "Die mist in de 'Avenue du Nirgendwo' is ontstaan uit tegenstrijdigheden"

Je kunt tegenstrijdigheden opheffen in >>een mist<<, zoals je schrijft, dat lijkt mij juist;

Je kunt ook denken dat alles in een natuurlijke context staat; min of meer hetzelfde trouwens, "natuurlijke context", "mist" of "soep" desnoods

Dit was althans het antwoord van Heidegger, op die vraag van je, hoe tegenstrijdigheden zoals tussen het geestelijke en het materiële kunnen bestaan;

Is alles materieel: nee, je kunt moeilijk onze diepe bewuste ervaringen tot iets materieels verlagen;
Omgekeerd werkt het ook niet: is al het materiële een weerspiegeling van ons bewustzijn, nee, nonsense, je kunt niet een leeg bewustzijn denken, bewustzijn is altijd bewust-zijn-van-iets-materieels

Dan moet het wel zo zijn, zei H., dat materie, of geest, te nauwe begrippen zijn, om de complexiteit van onze werkelijkheid te bevatten;

We zouden dan beter aannemen, dat ze in een ruimere context staan, dat we naar wat ruimere begrippen moeten uitwijken, zoiets als "natuurlijke context", "mist" if you like. Zoiets als "tijd-ruimte"
de ruimte waarin alles te voorschijn komt, ruimte als de conditie waarin materie te voorschijn komt;
de tijd waarin alles ten onder gaat; de tijd als de conditie waarin ons bewustzijn te voorschijn komt, want echt bewustzijn van iets ontstaat pas op het moment dat je het mist, dat het verloren is gegaan

https://medium.com/being-and-time/heide ... 319a742557

Ik denk dat het belangrijk is om feiten en theorieën gescheiden te houden. En met theorieën bedoel ik ook een fantasie.
Dat bewustzijn een gevolg is van materie zie ik als een feit, een Fmri scanner laat dat zien. Een Fmri scanner laat ook zien dat ons bewustzijn achter ons onderbewustzijn aanhobbelt. Wat voor mij weer een teken is dat de mens geen vrije wil heeft
Dat bewustzijn los kan bestaan zonder enige vorm van materie zie ik als een fantasie van dat zelfde bewustzijn.
Een fantasie is overigens ook een vorm van bewustzijn, waarmee aan word getoond dat het bewustzijn een illusie kan zijn. Ik denk dat alles materie-stof is, tot het tegendeel is bewezen met feiten zie ik geen reden om hier van af te stappen. Spiritualiteit-Fantasie zie ik ook als een product van materie.