Filosofie uit de losse pols.

Post Reply New Topic

"Ik twijfel dus ik denk"

Ik weet het niet zeker (ik twijfel) , maar ik denk dat denken een synoniem is voor twijfelen.
Op het moment dat ik er van overtuigd ben dat ik de 100%-absolutie-onweerlegbare-ultieme waarheid in pacht heb, denk ik dan nog wel
Ik besta dan nog steeds, maar of ik dan nog denk weet ik niet zo zeker. Denken verijst een vorm van jezelf bevragen, en dat bevragen is er niet meer als ik de 100%-absolutie-onweerlegbare-ultieme waarheid in pacht denk te hebben. Mijn denken is op dat moment in een soort van hangmat aan het vegeteren. De boel de boel laten, en niet heerlijk genieten van het moment vind ik prettig, maar ik bevind me dan niet meer in de twijfel en denk modus. Aan de andere kant, twijfelen is voor mij ook een soort van genieten. Niet altijd overigens, jaren terug had ik twijfel dingentjes die alles behalve prettig waren. Dan nam ik een oxazepam en het twijfelen verdween voor een tijdje.
Ga ik links, of ga ik rechts, ga ik naar voren, of ga ik naar achteren, ga ik naar boven, of ga ik naar onderen. Dat ik vroeg of laat naar 'onderen' ga twijfel ik niet over, maar het moment waarop dat zal gebeuren twijfel ik wel over. Als in onder ben, dan twijfel ik niet meer. Althans, er is nooit enige vorm van bewijs geleverd dat je na het overlijden nog bestaat, laat staan dat je dan nog kan twijfelen. Bevestigingen uit de natuur geven me soms wel antwoord op mijn twijfelen, en daar komen dan weer andere vragen voor in de plaats, om daar vervolgens weer over te kunnen twijfelen.

coole tekst; bij dit forum kun je alleen niet liken

Leuk dat je weer terug bent Grischa, hopelijk gaat alles goed met je.
De sneeuw en het koude weer heeft mijn gedachten wel iets of wat van het corona-pad afgebracht.
Zondag met die ijskoude wind voelde het wel prettig om een mondkapje te dragen.

Ik vind het persoonlijk wel prettig dat ik op een forum als dit niet kan liken. In een 1 op 1 contact zonder pottenkijkers vind ik het niet erg om iemand te bedanken, maar het bedanken waar jan en alleman zicht op heeft voelt niet prettig voor me. Misschien dat het wel mijn weerstand tegen groepsculturen is, in groepen geraak ik het overzicht snel kwijt.

"Filosoof Paul van Tongeren, nieuwe denker des vaderlands"

Ik had nog nooit van Paul van Tongeren gehoord, maar sinds een kwartiertje geleden dus wel.
Ik werd vooral getriggerd door enkele stukken uit een NOS artikel, waarin hij expliciet 'wij zijn ons brein' van Dick Swaab benoemd, en wetenschaps-evolutie negatief duid, negatief duiden in de zin dat we het naar zijn mening teveel 'napraten'

Zowel filosofie als wetenschap vind ik boeiende dingen om over te denken. Echter, op het moment dat een filosoof wetenschappelijke dingen probeert te ontdoen van zijn waarde puur en alleen omdat die wetenschappelijke dingen hem niet zinnen sta ik toch aan de kant van de wetenschap. Met alle dingen is wel overlap, ook met filosofie & wetenschap, maar toch zou ik die dingen zoveel mogelijk gescheiden houden. Doe je dit niet dan loop je het risico te lopen waar religieuzen al eeuwen in lopen, namelijk de denkfout dat de dingen die naar de mening van iemand niet leuk zijn ook niet waar zijn. Ook Paul van Tongeren word beschreven in "wij zijn ons brein", ook zijn denken is "gewoon evolutionair bepaald".

Achter de filosofie van van Tongeren lijkt iets te schuilen van als we het wetenschaps-denken maar los laten dat we plotseling heel anders gaan denken. Om te beginnen hebben we de vrije wil niet om het een of het ander te denken, en juist daarom zou ik een scheiding maken tussen wetenschap en filosofie. Het aanvaarden dat ik voor de volle 100% een biologische robot ben ik mijn doen en laten staat voor mij het denken niet in de weg, die illusie blijft toch wel.

Paul van Tongeren schrijft dat hij geen "genetisch programma" is. Iets verder op schrijft hij dat de betekenis moet worden uitgelegd. Tja, als je de betekenis van je gedrag wilt uit leggen kom je linksom of rechtsom toch weer bij evolutie terecht.

Evolutie an sich is ook helemaal niet gericht of iets waar/waarheid is, evolutie is gericht op overleving van het individu en overleving van de soort.

https://nos.nl/artikel/2373228-filosoof ... lands.html

Een goede filosoof bevraagt alles, daar hoort ook jezelf bevragen bij. Paul van Tongeren zal zonder meer iemand zijn die genuanceerd kan denken en spreken. Of het verstandig is om in wetenschappelijke evolutie te denken vind ik een legitieme filosofische vraag van van Tongeren. Op het moment dat hij zijn eigen brein los probeert te koppelen van evolutiewetenschappers en breinwetenschappers door net te doen of de geest niet evolutionair bepaald is komt hij op glad ijs. Nu kan je op glad fantasierijk-ijs begeven wel prettig voelen, op het moment dat het ijs weer gaat ontdooien zul je toch moeten kunnen zwemmen.

Ik chargeer het een beetje, maar de fundamenten van 'het zijn' ontkennen moet ik aan het volgende denken,
Ik houd niet van de zwaartekracht, derhalve hoeft er geen kerosine in mijn vliegtuig

De huidige denker des vaderlands, de vrouw Daan Roovers heeft een zachte G. Ofschoon ik wel ABN versta heeft die zachte G net iets meer van een "moedertaal". In het kader van gelijkwaardigheid zou Paul van Tongeren zich 'denker des Moederlands' kunnen noemen. Bij moederland moet ik overigens ook aan centraal Afrika denken, dat is namelijk de regio waar volgens Charles Darwin de wieg van de mensheid heeft gestaan.

Eentje van Socrates deze keer.
Een wijsheid die je kan helpen om de dag door te komen, maar op het moment dat je deze wijsheid gaat toepassen puur en alleen omdat Socrates het zegt pas je de wijsheid eigenlijk al niet meer toe. In popiejopie-taal roept Socrates stront-eigenwijs te zijn door voor jezelf te denken. Maar hoe doe je dat voor jezelf denken Bestaat jezelf eigenlijk wel
Jezelf, of iets anders geformuleerd het-zelf, en dit vertaald naar het Grieks, en dat woord weer vertaald naar het Nederlands, dan kom je uit bij het woord 'Autisme'.
In de tijd van Socrates was er nog geen internet en wikipedia, bij het gebrek aan deze bronnen waren de geesten van mensen vanzelf meer op zichzelf aangewezen. Als er geen direct externe bronnen van waaruit je gaat denken start is het heel logisch dat je authentiek gaat denken. Net als een baby van een paar maanden, baby's zijn ook redelijk authentiek.
Zelf zoiets als conformeren naar de normen van de kudde dat het vandaag vrijdag is is eigenlijk al een obstakel voor dat authentieke denken. Het mechanisme wat tijd maakt heeft nul komma nul met de benaming 'vrijdag', het mechanisme wat tijd maakt is volkomen authentiek. Maar om nu te zeggen dat dat mechanisme denkt waar Socrates het in zijn citaat over heeft is ook weer niet het geval, althans dat denk ik. Tijd is eigenlijk een soort van 'speelkwartier' wat vroeger op de basisschool middels een zoemer aanwezig was. Een ruimte waar je een beetje rond kon fladderen op het schoolplein.

Ook de zanger Sting, van The Police had een liedje met de strekking van Socrates.
Be yourself, no matter what they say. (Englishman in New York)



@ Socrates, een mooi citaat, maar die jaartelling die jullie destijds hanteerde is achterhaald

"Stilte"

Miles Davis beschouwde stilte ook als een muzieknoot. Misschien wel niet als trilling die je oren binnensluipt, maar stilte doet wel iets met je geest. Derhalve is stilte niet niets. Ik heb soms het gevoel dat ik verslaafd ben aan stilte, een verslaving waar ik eigenlijk niets voor nodig heb, behalve het niets. Ik besef dat ik mezelf nu enigszins tegenspreek door te zeggen dat stilte zowel niets is en tegelijkertijd toch iets. Stilte is brandstof voor mijn naar binnen gekeerde geest.

Ook John Cage zag en hoorde het belang van stilte, getuige zijn compositie 4'33" (vier minuten en drieëndertig seconden) uit 1952.

Oorverdovend

hoi! Leuk dat je nog schrijft!
alleen je kan nog steeds niet liken op dit forum

misschien leuk om met je te delen: je bent into Darwin, er iets iets komende in de sociale wetenschap, ik had er gisteren met een sociologisch professor over, daar willen ze in de humaniora doen, wat Darwin in de biologie deed; check namen Piaget, Kohlberg, en ik heb er zelf ook een artikel over geschreven

Welkom terug Grischa.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar het artikel wat je geschreven hebt.

nooit weggeweest ) maar moet nog puntjes op de i zetten

Hoi, dit is het voor nu, 2 dingen voor in je mandje:
1 artikel over religie: https://medium.com/being-and-time/athei ... 870757ed01
1 artikel over filosofie: https://medium.com/being-and-time/schop ... 417b4e894b

nav ontwikkelingspsychologie van Piaget en Kohlberg, die twee kun je op wiki vinden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jean_Piaget
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lawrence_Kohlberg

Bedankt voor het delen. Ik heb net je artikel "Atheism or a theism?" gelezen.
Bij begrippen atheïsme en theïsme voel ik me niet thuis horen. Theïsme niet omdat naar mijn mening niet waar is, en Atheïsme niet omdat het geen identiteit is, sterker nog atheïsme is zelfs een niet-identiteit.
Qua identiteit voel ik meer verbonden met iets-iemand waar ik me wel mee identificeer. Richard Dawkins is zonder een intelligente man, hij zal er reden voor hebben om zichzelf als atheïst te beschouwen, ik zie die reden niet. Het komt op mij over als een voetballer die verzet tegen de spelregels van het tafeltennis, een voetballer is een voetballer, als een voetballer zich een niet-tafeltennisser gaat noemer geraak ik de draad kwijt. Religie en evolutie zijn an sich heel goed met elkaar te verenigingen, omdat religie een onderdeel is van evolutie, en omdat religie evolutionair ook goed te verklaren valt. Religie veroorzaakt een groep, en in de evolutie is het vormen van groepen erg belangrijk om te overleven voor de desbetreffende groep. In de middeleeuwen was het leven veel gevaarlijker naar mijn mening, en door al die gevaren van de potentionele vijand waren mensen naar mijn mening ook veel meer gericht op groepsbinding. Er zijn meerder soorten van groepen op de planeet, groepen gebaseerd op een nationaliteit/paspoort. Ook dat is een groep die heden ten dage nog erg sterk is. Ofschoon de groep der Darwinisten niet extreem groot is bied het geestelijk ook iets van verbondenheid.



Ik ben mentaal gezien enorm gelimiteerd. Ik weet dat ik niets weet om een citaat van Socrates aan te halen.
Dingen die ik niet weet plaats liever in het laadje met een open einde, dit voelt voor mij in ieders geval prettiger dan het ergens aan toevoegen waarvan ik op mijn klompen kan aanvoelen dat het niet klopt. Of iets waar is of niet waar is overigens in de evolutie weinig van doorslaggevende waarde, dat geef ik grif toe. Ik beschouw me dus niet een atheïst, ook geen theïst, maar Praktiserende-Darwinist

even persoonlijke vraag: heb jij niet gevoel dat je eigenlijk niet autistisch bent, maar valt onder categorie "zeer hoog begaafd"?
zoek desnoods op internet op deze vraag, en zie dat autisme een veel voorkomende mis-diagnose is bij mensen uit categorie zhb (iq>145)

indicatoren: sterk eigen ontwikkelde, onafhankelijke mening, logisch redeneren, veel bezig met filosofie, houdt zich niet bezig met "muizenissen" (zoals of je nu hij liet iets vallen of hij lied iets vallen schrijft